حق حضانت فرزند چیست ؟

حق حضانت فرزند چیست ؟

حضانت به چه معناست ؟

واژه حضانت از ریشه حضن میباشد و این واژه از نظر لغوی به معنای در بغل گرفتن کودک و پرورش دادن کودک است

به طور کلی حضانت عبارتست است از نگاهداری کودک و حمایت  و مراقبت جسمی و  روحی و مادی و معنوی و عاطفی از او توسط اشخاصی که مطابق قانون برای انجام این کار در نظر گرفته شده اند .

حضانت و سرپرستی کودکان به عهده والدین میباشد و آنها مکلف هستند که تا زمانی زنده هستند و توانایی دارند ،نگهداری و تربیت فرزندان خود را به عهده بگیرند ، مگر در موارد استثنایی که قانون آنها از این حق محروم میکند .

مهمترین اصل در قانون حضانت، مصلحت کودکان است ، بنابراین قانون ابتدا مصلحت و بعد حق پدر و مادر را برای نگهداری از کودک در نظر میگرد .

لازم به ذکر است که زمانی که قانون تشخیص دهد و مصلحت کودک ایجاب کند در کنار هیچکدام از پدر و مادر نباشد ، و دادگاه رای میدهد که کودک به شخص ثالث دیگری سپرده شود .

طبق مصوبه 1314ماده 1169 حضانت فرزند دختر تا 7 سالگی و حضانت فرزند پسر تا 2 سالگی به مادر سپرده میشد و پس از انقضای این مدت فرزند به پدر سپرده میشود یا به اصطلاح حضانت با پدر است

اما اصلاحیه سال 82 که به تصویب مجمع تشخیص مصلحت رسید، برای حضانت و نگهداری طفلی که پدر و مادر او از هم جدا شده اند ، مادر تا 7 سالگی کودک چه دختر یا پسر فرقی ندارد الویت دارد و پس از آن حق حضانت با پدر است .

تبصره اضافه شده به این اصلاحیه این است که پس از 7 سالگی در صورتی که میان مادر و پدر ، در مورد حق حضانت اختلاف باشد،حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک و به تشخیص دادگاه است .

مسافرت فرزند به همراه والدین

اگر چه طلاق رابطه زن و شوهری را از بین میبرد اما رابطه مادر و فرزندی یا پدر و فرزندی را از میان نمیبرد .

ارتباط بین مادر و فرزند ویا پدرو فرزند ابدی است و کسی نمیتواند مادر و پدر را از ملاقات فرزندش منع کند.

بر اساس قانون نمیتوان بدون اجازه طرف مقابل ، فرزند را از کشور خارج کرد و یا از شهری به شهر دیگر برد ،مگر این که مصلحت طفل ایجاب کند و دادگاه اجازه بدهد .

 در صورتی که برای سفر زیارتی پدر ناراضی باشد،دادگاه این اجازه را خواهد داد

بر اساس قانون،محل نگهداری طفل آخرین محل اقامت پیش از طلاق است .

طبق تبصره 1 ماده 14 قانون حمایت خانواده 1353،مادر یا پدر یا کسانی که حضانت طفل به آنها واگذار شده ، نمیتوانند طفل را به شهرستانی غیر از محل اقامت مقرر بین طرفین یا غیر از محل اقامت قبل از وقوع طلاق یا به خارج از کشور بدون رضایت والدین بفرستند ،مگر در صورت ضرورت با کسب اجازه از دادگاه این کار انجام گیرد .

به موجب ماده 1172 قانون مدنی، مادر و پدر باید از کودک تا زمانی حضانت طفل بر عهده انهاست ، این حق را ندارند که از نگاهداری کودک امتناع کنند ولی اگر این کار صورت بگیرد،قاضی دادگاه به تقاضای قیم یا آشنایان طفل و حتی اشخاص دیگر با تقاضای دادستان والدین طفل را مجبور به نگاهداری او  میکند ، اما اگر اجبار موثر نباشد ،حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد ،به خرج مادر تامین کند .

مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین

• اعتیاد زیان آور به الکل ، مواد مخدر ،قمار
• اشتهار به فساد اخلاق و فحشا
• ابتلا به بیماری های روانی با تشخیص پزشکی قانونی
• سو استفاده از کودک و اجبار او به ورود به مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشا،تکدی گری و قاچاق
• تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف