کلیه زندانیان اعم از این که مرتکب جرمی شده باشند و در مرحله تحقیقات مقدماتی قرارداشته باشند و اصطلاحاً متهم به ارتکاب جرم باشند یا این که مرتکب جرمی شده باشند بر طبق قانون حق ملاقات و بازدید آشنایان و بستگان خود را دارند. زیرا این امر می تواند جزء حقوق اولیه متهم یا محکوم تلقی گردد. توجه داشته باشید که درست است شخصی متهم به ارتکاب جرمی شده و یا اصطلاحاً در مظان ارتکاب جرم قراردارد و یا این که محکوم به سپری کردن مجازات جرم به صورت حبس شده است اما نمی توانیم شخص مذکور را از حقوق اولیه خود محروم نمائیم و علی القاعده علیه شخص مذکور باید حق داشته باشد که بستگان و خانواده خود را ملاقات نماید زیرا به لحاظ عاطفی به چنین ملاقاتی نیاز دارد. بنابراین در صورتی که بازپرس یا دادورز اجرای احکام به هر دلیلی نخواهد که شخص متهم یا محکوم با دیگران ملاقات نماید باید به صورت کتبی آن ر ا به مسئولین زندان اعلام نماید. چنین اعلامی باید همراه با دلایل ممنوعیت ملاقات باشد و به عبات دیگری دلایلی که از نظر بازپرس عدم اجازه ملاقات را توجیه می نماید در دستور مذکور ذکر شده باشد.
همچنین بخوانید : عذر موجه برای عدم حضور در دادگاه حقوقی
زندانی اجازه ملاقات با چه کسانی را دارد؟
بر طبق قانون زندانی حق خواهد داشت که با پدر، مادر، همسر، برادر، خواهر و فرزندان خود ملاقات داشته باشد که این ملاقات می تواند به صورت هفتگی یا ماهانه صورت پذیرد در این صورت نکته مهم این است که شخص زندانی از خود حسن رفتار و معاشرت نشان دهد و ثابت نماید که اصول اخلاقی را رعایت می نماید و هرچند مرتکب جرم شده است یا در مظان ارتکاب جرم یعنی در مرحله تحقیقات مقدماتی می باشد اما این به منزله بی اخلاقی و بی موالاتی شخص زندانی نمی باشد بلکه ممکن است همین که شخص محکوم به حبس گردد، همین حبس باعث تأدیب او شود و رفتار مجرمانه خود را تغییر دهد و رفتارهای ضد اجتماعی خود را کنار بگذارد به عنوان نتیجه بایستی گفته شود که هرچند کسی که به حبس محکوم شده این حبس در غالب موارد به علت ارتکاب جرم می باشد اما از آنجایی که انسانها موجودات اجتماعی و عاطفی می باشند ضرورت دارد مراعات حال ایشان بشود و بستگان و خویشان آنها بتوانند با شخص زندانی ملاقات داشته باشند.
دقت داشته باشید اگر شخص دیگری بخواهد با زندانی ملاقات داشته باشد می تواند درخواست خود را بهمراه دلایل ملاقات به مسئولین زندان اعلام نماید در این صورت چنانچه مسئولین مذکور تقاضای وی را موجه تشخیص دهند، با درخواست مذکور موافقت می گردد و آن شخص می تواند با رعایت مقررات زندان و در زمان تعیین شده با زندانی ملاقات نماید.
نکته بعدی در خصوص کسانی است که محکوم به اعلام می باشند در این صورت این اشخاص مدت زمانی قبل از اعدام در قرنطینه به صورت انفرادی قرار می گیرند اما یکی از حقوق همین اشخاصی که محکوم به اعدام هستند این است که بتوانند برای آخرین بار با خویشان و نزدیکان و بستگان نزدیک خود ملاقات داشته باشند و از نزدیک آـنها را ببینند، بنابراین قانونگذار تحت هر شرایطی این حق را برای محکوم قائل شده است و نمی تواند چنین حقی را از چنین اشخاصی سلب نماید.
